Op 23 april om 20.45 werd er afgetrapt voor de heenwedstrijd van de tweede halve finale in de Champions League. Het werd geen eneverend duel, maar dat werd ook van te voren niet verwacht. Met 0-0 houden beide ploegen de kans om door te stoten naar de finale in Moskou.
De Catalaanse fans leefden met gemengde gevoelens naar de wedstrijd toe. Het beste voetbal van Europa kwam weer terug naar Camp Nou, maar in tegenstelling tot twee jaar geleden moest het dit keer van Engelse zijde komen.
De enige kans om in dit dramatische seizoen nog een grote prijs binnen te slepen was via deze bekercompetitie. Rijkaard, die onder vuur lag, kon zich een zware nederlaag niet veroorloven. De favoriet bij uitstek was Manchester, bij een goede dag kon Barcelona zo maar eens klop krijgen.
Vooraf aan het duel werd er oorverdovend gezongen, het Champions League hymne was niet te horen. Ook etaleerden de fans een prachtige sfeer actie aan heel Europa. De pakkende tekst "Tot units fem força'' gaf de ernst van de situatie aan. De Catalaanse woorden die vertaald ''Samen zijn we sterk'' betekenen gaf goed de eenheid weer die er gisteren was in de Spaanse voetbaltempel.
De wedstrijd begon meteen gespannen. Beide ploegen wisten niet wat ze met de situatie aanmoesten en vonden geen rust. Na twee minuten kwam er een corner voor The Macunians. Rooney trapte hem, Tevez kon inkoppen maar Milito nam de taken van Valdés over en keerde het gevaar. De arbiter wees echter naar de regelementen en vertelde Milito dat hij daar niet van gediend was.
Milito intimideerde de penaltynemer Cristiano Ronaldo nog even om hinderlijk voor hem langs te lopen. De Portugese aanvaller beschouwde dat als zodanig hinderlijk dat hij de concentratie niet kon bewaren en de bal richting de Boixos Nois schoot.
De 88 minuten die volgde waren veelal voor de thuisspelende ploeg. Het vizier van de aanvallers stond helaas niet op scherp, het middenveld en de verdediging stond verder als een huis. Wereldspelers die de wedstrijd moesten gaan maken als Rooney en Ronaldo waren in geen velden of wegen te bekennen. Sir Alex Furguson had zijn elftal een duidelijke opdracht gegeven. Geen tegengoal en loeren op de counter.
De rust bij de Catalanen was formidabel. De 100.000 fluitende Catalanen zorgden ervoor dat de rust bij Manchester stukken minder was. In het begin van de tweede helft kwam de beste kans voor Barcelona. Eto'o snelde de zestien binnen en werd hinderlijk aangetikt, de Kameroener liet zijn sportieviteit echter blijken en bleef rechtover. De aanvaller passte de bal vervolgens echter slecht in op Messi, al was de loopactie van de Argentijn ook niet al te best.
Niet veel later was het nogmaals Eto'o die de bal in een gevaarlijke zone voor zijn Puma's kreeg, maar de bal verdween in het zijnet. Het enige gevaarlijke moment voor Manchester kwam via Carrick. De jonge Engelsman speelde Márquez, die de geschorste Puyol verving en zelf een gele kaart opliep waardoor hij bij de terugmatch geschorst is, eenvoudig uit. De rugdekking was belabberd waardoor er een grote kans ontstond. De bal kon echter niet tussen de metalen palen geplaatst worden.
Het dominerende Barça haalde veel te weinig rendement uit het goede positiespel. De rust straalde er echter wel vanaf. Een volwassen elftal dat zich al maanden anders etaleerden leek een wederopstanding te maken. Voor een doelpunt was dat echter niet genoeg.
Op 29 april is de return op Engelse bodem. Op Old Trafford belooft het een heksenketel te worden. Beide ploegen moeten, en als er één maal gescoord is, is het duel opengebroken. Op 20 mei resteert in Moskou de finale voor de beste over de twee partijen.
Greets Belgianculé
Geen opmerkingen:
Een reactie posten